Günlük yaptığım işler 3 aşağı 5 yukarı değişmiyordu; Sabah kalk, kahvaltı yap, evde halledilecek işleri hallet ve son olarak yatağının üzerine otur, bilgisayarını aç ve İnternet'te gezin.
Evet son 1 yıldır, ara ara arkadaşlarımla buluşmak dışında, hayatımın özeti tam olarak bu.
İnternet'te gezinirken yaz sezonunda kaçınılmaz olan ve her yıl farklı bir kopyası yayınlanan yaz dizileri ısrarcı bir şekilde Youtube önerilerinde karşıma çıkıyordu.
En sonunda bir tanesinin üzerine tıklayıp izlemeye başladım. Diziyi izlerken kendimi bayağı kaptırmışım. Dizideki kızın hayatı sürekli bir aksiyon halinde ilerliyor, bir günü diğer gününe denk olmuyordu.
Kendi kendime "Of ya, hayatım dizilerdeki gibi olsa keşke." dedim.
Acilen benim bu monoton hayattan kurtulmam lazım düşüncesiyle farklı iş arama sitelerine kayıt olup, iş ilanlarına başvurmaya başladım.
Bir kaç olumsuz görüşmenin ardından nihayet bir iş başvurusundan olumlu bir geri dönüş aldım.
İnanamıyordum! Sonunda istediğim gibi bir iş bulmuştum ve üstelik bu benim ilk işim olacaktı. Artık elveda ev hayatı moduna iyice girmiştim.
Nihayet iş görüşmesinin gerçekleşeceği gün geldi çattı. Tam vaktinde ofise vardım. Ofisten içeriye girer girmez karşılaştığım, platin sarısı saçlı, yüzünde belirgin bir şekilde estetik dokunuşları olan bayana " Merhaba, ben Ece Hanımla görüşecektim" cümlesini tamamlamama fırsat vermeden "Hoş geldin canım, Ece ben." diyerek karşılık verdi.
Açıkçası müstakbel Patronumu böyle hayal etmemiştim. Fazla bakımlı, değişik bir konuşma stiline sahip ve biraz takıntıları olan biri gibi duruyordu. Benim içimden bir ses öyle diyordu en azından. Ama hemen aklımdan bu ön yargıları atıp görüşmeye odaklandım. Görüşmenin neticesi olumlu sonuçlandı.
Ertesi gün tam saat 9'da ofisteydim. Birlikte çalışacağım yeni is arkadaşım Aslı'yla kısa bir tanışma faslından sonra yeni işime yavaştan bir giriş yaptım.
Bazı dosyaları incelemeye başladıktan kısa bir süre sonra Ece hanım ofise geldi. Aradan 10-15 dakika geçmeden Aslıyı yanına çağırdı.
Ece hanımın benden incelememi istediği dosyaları incelediğim sırada birden odaya hızlı bir giriş yapan Aslı, elindeki poşetin içinden iki tane deodorant çıkarıp bana doğru uzatarak "Hangisini istersin?" diye sordu.
Bana yönelttiği bu soru karşısındaki şaşkınlığımı yüz ifademe vurarak "Efendim? Anlamadım?" diye karşılık verdim.
Sorusunu tekrar eden Aslıya, hala yaşadığım şaşkınlık hali içinde "Pembesini alıyım dedim."
Galiba kendine deodorant almaya gitmiş, bana da hoş geldin hediyesi olarak bir tanesi hediye etmek istemiş, diye düşünerek işime devam ettim. Aslı bana doğru dönerek "Ama burada sıkmayalım, gel birlikte lavaboya gidelim" dedi.
Bir yandan Aslının peşinden gidiyor, diğer yandan neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Lavaboya girdikten sonra aslı kapıyı arkamızdan kilitleyerek kısık bir sesle "Ya, Ece hanım biraz böyle şeylerde takıntılı da. Güzel kokmamızı istiyor." dedi.
O an yaşadığım şoku hala unutamıyorum. Hemen aklıma "Of ya! Hayatım dizilerdeki gibi olsa" lafı geldi.
Dizilerde kaprisli, takıntıları olan kadın patron tiplemesi sadece dizilerde olur sanıyordum o güne kadar. Gerçeğiyle bir gün karşılaşacağım aklımın ucundan geçmezdi herhalde.
Sonrasını tahmin etmek zor değil tabii ki. Yeni başlayan iş hayatım başlamadan sona erdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder